Sensibiliseren: shock vs humor

In Noord-Ierland zetten ze het zware geschut in om te snel rijden tegen te gaan. Kijk maar naar deze dramatische tv-spot:



In Duitsland daarentegen pakken ze het volledig anders aan en gaan ze voor de ludieke manier:


















Beide boodschappen vallen op, dat is een feit. Alleen: door welke ga je effectief 2x nadenken voor je over de snelheidslimitiet gaat?

Digital changes everything

Een vetgeile slideshow met bakken quotes om uw presentatie te pimpen:

De toekomst is aan het verleden!

Nostalgie was ooit het domein van oude mensen. De oorlog of de bevrijding, dat waren nog eens tijden. "Weet je nog vroeger", het was een zinsnede die je op slag 60 jaar ouder maakte. Nostalgie heeft intussen echter een immense verjongingsbeurt ondergaan. Er is geen ontsnappen meer aan. Brengt 2008 de definitieve doorbraak van nostalgiemarketing? Ik zet er alvast mijn centen op! Waarom? Omdat nostalgie scoort bij Generatie X'ers en bij medioren. In het kort: bij iedereen die actief is en geld heeft dus. Zoals daar zijn:

- Een tijdje gelden spotte ik in de supermarkt Penny's ! Jawel, de chocoladewafels van De Beuckelaer, in originele 80's verpakking!
- De Fixkes hebben ons bijna een jaar lang geterroriseerd met een lied "uit de goeien ouwen tijd", toen er er nog "geen cd’s, geen mp3’s alleen mor wa cassetjes" waren.
- Urbanus speelt voor een uitverkocht Sportpaleis een programma met enkel nummers van 20 jaar geleden !

En zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan. Ik vind het een beetje een vreemd gegeven, al die nostalgie. Hoe meer we allemaal hebben en kunnen, hoe meer we verlangen naar toen we minder hadden en konden. Waar is het vooruitgangsgeloof uit pakweg de 50's? Zou dat ons niet beter afgaan dan al die nostalgie? Is de veranderende wereld zo moeilijk te verteren? En dat terwijl we wellicht nog maar aan het begin van de hele digitale revolutie staan!

Hoewel, de pacmanmode is zeer cool natuurlijk, en het lijkt wel alsof we digitale synthesizers nodig hadden om al het beste uit de analoge te halen. Nu de digitale wereld ook het reclamelandschap helemaal verandert, wordt men pas echt creatief in billboards en andere traditionele media.
Een zeer goed case in die van Wispa. Facebook gebruikers startten een petitie om hun favoriete 80's reep terug in de rekken te krijgen. Cadbury plooide en bracht de reep terug in de winkel. Critici zien hier een zeer georkestreerde actie van Cadbury zelf in, nevertheless tonen ze met hun ad dat ze zeer veel feeling voor nostalgiemarketing hebben!

I am a joystick

Eindejaarslijstjes en trends voor 2008 horen voor de marketeer wellicht meer bij kerst dan pakweg een kerststal. We kunnen niet achterblijven en gaan er dus ook voor. Een van mijn favorieten van het voorbije (en meteen ook trend voor het volgende) jaar is human gaming.
Games verkopen inmiddels beter dan pakweg muziek en maken hoe langer hoe meer deel uit van hety dagelijkse leven. Nadat games lang hun inspiratie haalden uit het dagelijkse leven (patience of pinball pakweg), is nu de omgekeerde beweging ingezet: het dagelijkse leven kopieert de games! De afbeelding hierbij toont Human Snake bijvoorbeeld, jawel het gsm-game is er nu ook in real life. Pacmanhattan in NY is zo mogelijk nog straffer: Nex Yorkers die elkaar in pacmankostuums achternazitten in jawel manhattan, fantastisch toch? Daarnaast steken ook allerlei vormen van human tetris de kop op. Hetzelfde principe wordt inmiddels hier en daar overgenomen door slimme reclameboys. Het zeer coole Brand Experience Lab deed in London een actie voor de Volvocampagne "Life is better lived together" en deed volgend geniaal game in de bioscoop. Alweer bye bye traditionele reclame dus:



BRandweek noemde dit meer dan terecht een van de beste acties van 2007! Nog een lijstje om het af te leren: de 50 lijstjes van 2007 volgens Time.

guerrilla op tv

Mortierbrigade heeft wat bedacht om buzz te genereren rond de 'Music For Life'-actie van StuBru:

Schalalala

Volgend weekend staat er een voetbaltopper geprogrammeerd waarvan onderstaande nu al wakker ligt. Om in de sfeer te komen dit fijne project uit Duitsland. Schalala remixt namelijk voetbalsjaals. Nice.

top 50 van marketingblogs

Op www.evancarmichael.com staat een top 50 van marketingblogs "to watch in 2008". Interessant, interessant. Er staan getrouwe ouwe op (de geweldige blog van Hugh MacLeod bijvoorbeeld), maar ook nieuwe namen.

Ik vraag me af of er überhaupt al 50 Belgische marketingblogs bestaan. In de Metatale top 100 van Vlaanderens meest invloedrijke blogs vind ik er alvast niet zoveel terug...

Guinness

Guinness zijn en blijven goed bezig:

Oops

Zo nu en dan vraagt een mens zich af of er in reclameland voldoende gedacht wordt nadat er gehandeld is. Traditioneel zijn de mailings die in verkeerde aarde vallen (recent nog Gazet van Antwerpen met een mailing van Proximity BBDO, een concept dat oa Vacature en Twingo eerder ook al gebruikten) of advertenties die door bepaalde (minderheids)groepen als aanstootgevend ervaren worden (deze van Intel bijvoorbeeld, onthutsend dat die ooit geproduceerd is).
Mooie staaltjes van "deze had ik toch beter eens gecheckt" zijn deze promotie van Spirit Airlines :


ook bij deze had men best nog een tweede keer nagedacht over het logo:

Westvleteren

Marketeers hebben nog steeds een vette kluif aan sterke merken die nooit reclame maken. Zelfs Seth Godin laat tegenwoordig z'n licht schijnen op de case Westvleteren !

Jaarverslag in de oven???

Jawel, het bestaat. Lees er hier alles over.

Simpel

De beste communicatie is toch altijd zooooo eenvoudig.

Straf van IKEA

Creatie door Jung von Matt uit Hamburg.

Waar gebeurd

Leuke ads voor Scripta gezien dit weekend, met een waargebeurd verhaal over reclamebureau LG&F. We schrijven 2005, als LG&F voor de eerste keer deelneemt aan een Europese pitch, voor Lee Jeans. In de spurt naar de eindmeet besloot het bureau een ultiem charmeoffensief te plegen door een videootje te maken waarop alle werknemers uit de broeken gaan. Met als afsluiter de boodschap "LG&F wants Lee". En het werkte.

Crow Generated Content

Het klinkt als een uitvinding voor Quick en Flupke of Jommeke à la limite. Je maakt een automaat voor kraaien, die nootjes kunnen krijgen als ze er iets in deponeren. Zoiets als Pavlovs beest, maar dan met munten en andere bling bling als reward voor jezelf. Geld verdienen kan toch big fun zijn. Uitvinder mark Wilson doet hier z'n verhaal.

The user is better

"More people, more content, more people", zo zit het in het kort met de social networks volgens Mark Taylor van Wunderman. Er wordt inderdaad nog steeds gesocial networkt dat het een lieve deugd is (iedereen op facebook lijkt stilaan het motto, om van linkedin en aanverwanhten nog maar te zwijgen) en de content tiert welig. Mark Taylor wijst er echter ook op dat brands zo goed naar hun consumenten gaan luisteren dat reclamebureaus wel eens secundair of zelfs overbodig zouden kunnen worden.
Eiegnlijk zijn we zelfs al zo ver. De 18-jarige Nick Haley knutselde in zijn vrije tijd een reclamespotje voor de iPhone ineen, wat enkele jongens van Apple zo fijn vonden dat ze TBWA prompt sommeerden om contact op te nemen met Nick. De rechten op het youtubefilmpje werden afgekocht, het filmpje werd professioneel opnieuw in elkaar gezet en klaar was kees.
De vele spoofs op youtube waren lange tijd vooral imitatio en weinig aemulatio: de dertigste kerel met een topje en hakken die een britneytje doet, het gaat snel vervelen (en voedt de stelling dat 2.0 vooral meer bucht met zich meebrengt). Maar zelfs op dat domein zegeviert de creativiteit af en toe. Check daarom onderstaande clip, die 2 meisjes maken van de Daft Punkhit Harder, Better, Faster, Stronger. Deze clip is verfrissend en stukken beter dan de tonnen clichés die MTV over onze kop blijft kieperen. Ware ik Daft Punk, ik belde de dames dra om hun volgende clip in te blikken! En voor de fans: hier zie je (het oudere) Daft Hands

die zit

The web is agreement

Download een hoge resolutie PDF van deze interessante kaart hier.

De 10 P's van Tom Peters

1. Purpose
2. Passion
3. Potential
4. Presence
5. Personal
6. Persistence
7. Priorities
8. People
9. Potent
10. Positive

A Message from Unilever

Een tijdje gelden berichtten we hier over de prachtige nieuwe Dove commercial
Onslaught. Toch hadden we ook wel wat bedenkingen bij de tandem Dove - Axe. Links tegen schoonheidsidealen zijn en ze rechts uitdragen als geen ander, daaraan laten consumenten zich vandaag toch niet meer vangen? Rye Clifton heeft dezelfde bedenking nu gevisualiseerd in de mash-up 'A message from Unilever'. Een klein beetje verbazend overigens dat we deze bedenking nog niet in de pers tegenkwamen.

Geweldige quote

“We’re not in the business of keeping the media companies alive. We’re in the business of connecting with consumers.”

aldus Trevor Edwards, corporate vice president voor global brand en category management bij Nike. Ter info: Nike heeft een reclamebudget van 678 miljoen dollars, waarvan nog slechts één derde naar reclame via tv en andere traditionele mediabedrijven gaat. Lees er alles over in dit artikel in de NY Times.

A few good creative men

C'est la pub!

Beledig uw consument eens

Vanochtend in het station Gent-Sint-Pieters was toch wel weer een mooi staaltje van 'de mondige consument' te zien.

Zoals de aandachtige pendelaar misschien wel gezien heeft, adverteert Base Gold al de hele week op een cover rond de Metro krant. Akkoord, het valt op, maar na een hele week dezelfde ads heeft elk zinnig mens de boodschap begrepen en kan er wel een zekere campagnemoeheid optreden. Bovendien zorgde het zwarte campagnebeeld er ook nog eens voor dat menig pendelaar zwarte vingers had na het lezen van de gratis krant.

Vanochtend was het reclamegeweld sommigen duidelijk te veel en lagen de covers dan ook en masse rond en in de vuilnisbakken. Pijnlijk, zoiets.

Egogoogling

Weinig wat zo aan trends onderhevig is als statussymbolen. Gister reden directeurs nog rond in Mercedessen, vandaag ben je pas kaderlid met een Audi A6 en morgen wellicht met een andere. 'Traditionele' statussymbolen als juwelen lijken dan weer wat naar de achtergrond verdwenen, ten vorodele van de technologie. Veel vriendjes op social networksites
of een massa hits op Google zijn minstens even goed voor je status. Hoe het gesteld is met je e-status ontdek je snel door jezelf te googlen, egooglen heet dat dan. Een gevaarlijke activiteit, want wat niet op Google te vinden is, bestaat niet - en plots ontdekken dat je niet bestaat is er toch wel wat over.
Het wordt natuurlijk pas interessant als je ook offline je e-status kunt verzilveren. Voor deze mensen is er deze Vanity Ring. In plaats van een diamant toont het het aantal hits dat jouw (of iemand die populairder is, die 9 staat zo zielig) naam op Google als uitkomst heeft. Van Gravanity gesproken !
Een zeer leuk project van de Berlijner Markus Kison, die eerder ook al de fantastische Charming Burka (met bluetooth!) bedacht. Meer van dattum vind je op deze site van de Universität Berlin.

Snif snif

Als je product een commodity van de bovenste plank is, dan moet je andere truken bovenhalen om te verkopen. Kleenex laat je je eigen gepersonaliseerde Kleenexdoos ontwerpen. Een leuk idee is dat. Kijk maar op www.mykleenextissue.com.

't Zelfde, maar nauwelijks anders

Het is niet echt de bedoeling om van deze blog een blog over plagiaat te maken, maar soms maakt men het toch net iets te bont. Bovenstaand logo won vorige maand de European Logo Design Annual. Het is een creatie van de Serviër Jovan Rocanov, in opdracht van het agentschap Kaffeine uit Oekraïne. Het logo toont de bescherming van de consument, het is immers besteemd voor een consumentenvereniging.
Hoe is het in godsnaam mogelijk dat zo'n logo een Europese award krijgt? Ik verklaar mij ander: goed 1 jaar geleden was er op de Lions in Cannes 1 bedrijf dat eens iets echt vernieuwends bracht. Het Japanse Design Barcode toonde dat je zelfs met barcodes erg creatief kunt zijn. Ze wonnen hun welverdiende Titanium Leeuw onder meer met het volgende ontwerp (waar je trouwens meer over kunt lezen in deze newsletter van Springwise) :



Die Serviër kon dus een Europese Award winnen door een logo te stelen en enkel zwart in wit te veranderen! Of kijken die grafici in jury's niet naar wat er in reclameland gebeurt?

Van 2.0 naar 0.2

Als ik zou vertellen over alle hiep hiep hoera's rond web 2.0, dan val ik nogal in herhaling. Toch lijkt het er soms op dat 2.0 stilaan iets te veel van het goede wordt. Hoe langer hoe vaker kom ik toepasingen tegen die zo ongeveer nergens op slaan. MyPunchbowl bijvoorbeeld. Dat is een 2.0 toepassing uit de familie van de Getting Things Done: allerlei hulpmiddeltjes die ons moeten helpen ons leven te organiseren terwijl we constant met informatie en impulsen bekogeld worden. MyPunchbowl biedt dus de mogelijkheid om vrienden uit te nodigen, samen een passende datum te kiezen, je partylocatie op googlemaps te plaatsen, een checklist te maken van wat allemaal nodig is (hoeveel zakken chips, bloemkool of wortels, welke dipsaus,...), de aanwezigenlijst online te zetten en achteraf natuurlijk foto albums waarin iedereen zijn pics kan plaatsen. Natuurlijk zitten daar enkele tools in die best nuttig zijn, maar maakt dit feestjes echt leuker, vraag ik mij dan af? Ik heb alvast de indruk dat 2.0 hoe langer hoe meer afglijdt naar 0.2: het voegt ietsje toe, maar wezenlijk zijn het stilaan variaties op een thema. What's next: myfuneral.com?

De P van Radiohead

De mannen van Radiohead brengen al gauw hun nieuwe album 'In Rainbows' uit. De release gaat met de nodige buzz gepaard, want Radiohead laat de kopers zélf kiezen hoeveel ze willen betalen voor de download. Een interessant experiment in pricing of prijszetting, waar communicatie- en marketingbureaus vaak nog geen invloed op hebben.

Nochtans is prijszetting essentieel in goeie marketing. Zo heeft Apple een iPod voor elk budget, maar zorgt de prijszetting ervoor dat je toch weer bij jezelf denkt "tja, voor die 50 euro méér kan ik even goed de versie met meer gig kopen".

Voor de Radioheadfans: www.radiohead.com (download vanaf 10 oktober). Eens benieuwd wat dat gaat geven...

Dove, de sequel

Hier is-ie dan, de opvolger van het met prijzen overladen Dove-filmpje 'Evolution'. Deze heet 'Onslaught'.

Coco Mademoiselle

In tijden van creative destruction en toenemende brand parity, is een terugkeer naar de roots soms de kortste weg naar een duidelijke positionering. De geschiedenis van een bedrijf of een brand kan zelfs de beste Chinese copycat niet kopiëren. Brands met een goed verhaal hebben dus een serieuze stap voor, storytelling en storysupplying zijn niet voor niets buzz words tegenwoordig.
Als je als brand echter ook nog eens het geluk hebt om een legendarisch figuur aan de basis gehad te hebben, dan wordt het echt scoren. Nike deed het eerder al met het verhaal van z'n stichter, de minder bekende Bill Bowerman. Soms worden merken en personen bijna één. We denken dan al snel aan Steve Jobs en Apple of Richard Branson en Virgin, maar het verhaal van Chanel is pas echt een voltreffer. De legendarische Coco Chanel gaf haar naam aan het nieuwste parfum van Chanel. Keira Knightley vertolkt de jonge Coco in de bijhorende commercial, die deels is opgenomen in het appartement van Coco. En daar wordt het verhaal stilaan interessant. Want Chanel koppelde aan de spot de website www.coco-mademoiselle.com/
Op die site kun je een bezoekje brengen aan het appartement van Coco Chanel - die wel ongeveer haar hele leven in het Ritz resideerde. Dat men de helft van het appartement moest reconstrueren voor het filmpje vergeten we even, we onthouden vooral de straffe stoot die Chanel hier op marketingvlak uithaalt: een heel moderne site, een campagne die focust op het online gebeuren en een aanpas die alle concurrenten wegblaast. Want welk luxemerk kan er ook maar iets of iemand in stelling brengen tegen de excentrieke Coco Chanel (zeker omdat Chanel zo slim was om Lagerfeld in te lijven, Kaiser Karl is misschien wel de enige concurrent)? Met de geschiedenis valt niet te concurreren en dat hebben ze bij Chanel heel goed toegepast!

Tandarts nodig?

Een leuke outdoorcampagne van het Amerikaanse bureau Cramer-Krasselt.

't Zelfde, maar dan anders

Vorige week werden de jaarlijkse TopTopicalsawards uitgereikt.Zowel de publieksprijs als de 'gold' in de categorie 'predictable' gingen naar een toptop die DuvalGuillaume Brussels voor Belgacom maakte naar aanleiding van de Memorial Van Damme. Het team Jean-Marc Wachsmann (AD) en Benoit Menetret (copy) wonnen trouwens nog een brons in de categorie 'predictable', geen slechte oogst dus.
Het is een advertentie die me op het moment van verschijnen al opviel en me ook daarna nog is bijgebleven. Een tijdje geleden zag ik echter deze advertentie voor Murphy's (van BBH), die wat ouder is dan die van DuvalGuillaume:


Nu weet ik wel dat originaliteit een concept uit de romantiek is dat al lang passé is, maar toch vind ik het steeds dansen op een slap koord. Dergelijke awards bekronen immers specifiek de creativiteit, niet eens de verkoops- of communicatieresultaten. Originaliteit en creativiteit worden in die context dichte partners. Via het web krijgen we echter creaties uit de hele wereld te zien, de concurrentie is mondiaal en originaliteit heeft zijn grenzen, zoals deze voorbeelden illustreren. Het doet voor mij geen afbreuk aan de creatie van DG as such, maar het illustreert wel hoe moeilijk het wordt om werk in deze gemondialiseerde wereld nog enkel en alleen op creativiteit te beoordelen. Zowel wij als de Australiërs werken zeer veel met associaties voor dezelfde producten, de kans dat daar vaak hetzelfde uitkomt is dus erg groot. Wat meer aandacht voor de behaalde resultaten lijkt mij dan ook onontbeerlijk - al zijn die erg vaak moeilijk te achterhalen. In het spel van de P's is die van promotie er maar één natuurlijk. Alleszins: originele creatie in een gemondialiseerde en gedigitaliseerde wereld: het wordt een steeds grotere uitdaging! Al zal het kaf wellicht nog makkelijker van het koren gescheiden worden. Ik ben alleszins benieuwd wanneer de eerste grote reclame plagiaatprocessen er aan komen...

Grappige marchandise

Best verfrissend om te zien dat ook topmensen bij Microsoft soms absoluut heel erg foute dingen doen. Hieronder een hilarisch spotje met Steve Ballmer in de hoofdrol.

Übercoole corporate identity

Het Casa da Musica in Porto, ontworpen door Rem Koolhaas’ bureau OMA, is een architecturaal statement door z’n hoekige en volumineuze vorm.

De rockster onder de grafisch ontwerpers, Stefan Sagmeister, kreeg de opdracht om een corporate identity te maken voor het Casa da Musica. Sagmeister ontwikkelde een dynamisch en uiterst vernuftig identiteitssysteem. Het is volledig opgebouwd rond het logo en maakt gebruik van computergestuurde processen om een altijd veranderende identiteit te creëren.

Hieronder zie je stap voor stap hoe het werkt.

Happy birthday smiley !

Bij momenten zou ik de man en zijn uitvinding durven vervloeken. Vooral de combinatie van hiërarchische hogeren en smilies (want over die uitvinding gaat deze post) is nogal eeuh :-/

Maar bon, zelfs de smiley moest uitgevonden en ere wie ere toekomt: proficiat Scott Fahlman met de 25ste verjaardag van de smiley (nog een geluk dat ik tenminste ouder ben dan de smiley, wat een affront anders). Hieronder zie je de eigenlijke geboorte, wie de conversatie nog eens wil nalezen die er aanleiding toe gaf, klikt hier.




19-Sep-82 11:44 Scott E Fahlman :-)
From: Scott E Fahlman

I propose that the following character sequence for joke markers:

:-)

Read it sideways. Actually, it is probably more economical to mark
things that are NOT jokes, given current trends. For this, use

:-(

Gelieve de muziek aan te raken

Met een druk op een knop kunnen we al lang trompet, harp of alpenhoorn spelen. Handig zijn synths en laptops wel, spannend al lang niet meer. Niet meer dan logisch dus dat het verlangen naar een fysieke band met muziek maken weer meer en meer de kop op steekt.
De Tenori On is hier een goed voorbeeld van. Het toestel van Yamaha bestaat uit 16 x 16 LEDknopjes, waarmee je MIDI en gesamplede files kunt vervormen, natuurlijk aan de gewenste bpm. Het maken van muziek wordt op deze manier bovendien ook erg visueel.
Hetzelfde (maar dan anders en zeker groter) zagen we eerder al bij de Reactable die Björk eerder dit jaar op tournee meenam. Dit geniale toestel kan door meerdere mensen tegelijkertijd bespeeld worden . Ook hier draait alles rond aanraken en gevisualiseerde muziek.
Het is dus helemaal geen wonder dat Apple niet kon achterblijven en niet alleen de iPhone van een touchscreen voorzag, maar nu ook de iPods. Het lijkt er immers op dat hoe virtueler en digitaler de wereld rondom ons wordt, hoe meer we de fysieke beleving van de alledaagsheid missen. Een mp3 spelen verzinkt in het niets bij het rituele van een plaat opleggen. Een screenshow aanklikken kan nog steeds niet concurreren met een fotoboek opdissen. Touch is dus het nieuwe codewoord en dat zullen we geweten hebben. Zelfs de koffietafel zal er dankzij HP en Microsoft dra aan moeten geloven (btw: vergelijk Bill Gates' marketingpraatje in de video eens met een keynote van Steve Jobs...) ! Ik ben alvast benieuwd hoeveel touch toepassingen er de volgende maanden zullen volgen.

Information overload 2.0

Je kent het fenomeen wel: bijna al je vrienden hebben blogs, verschillende e-mailadressen, Flickr-accounts, MySpacesites, Facebookprofielen enz. Het kan wel een beetje onoverzichtelijk worden met al dat ge-2.0, en een mens moet ook nog de tijd vinden om al die sites af te schuimen.

Gelukkig is er recent software ontwikkeld die orde in de clutter probeert te brengen. Zo is er bijvoorbeeld Airtalkr. Het verzamelt niet alleen al je verschillende messengers in één, maar als je vrienden zich aansluiten op het netwerk en hun Flickr-, Youtube- en andere accounts registreren, word je automatisch op de hoogte gehouden als ze die updaten. Handig!

Airtalkr heeft onmiskenbaar nog een paar zwaktes (het registreren bijvoorbeeld), maar het is wel een interessante ontwikkeling. Eens benieuwd welke grote speler het idee eerst oppikt en integreert in bijvoorbeeld een besturingssysteem…

Je kunt de software zelf proberen via airtalkr.com.

In onderstaand videootje zie je hoe het werkt.

Coca Cola en andere alcoholische dranken

Vandaag begint voor miljoenen moslims de ramadan. Niet roken, drinken, eten of seksen overdag dus. Nu zijn dat sowieso activiteiten die ik zelf vaker bij duister dan op klaarlichte dag beoefen, maar swat. Het drinken van alchol is die 11 andere maanden echter ook verboden voor moslims (toch voor de practiserende). Zoals alle suikerhoudende dranken, bevat ook Cola een klein percentage alcohol. Verwaarloosbaar klein, maar voor gelovigen die naar de letter leven blijft het wel alcohol natuurlijk.
Het was de blog al-kanz.org die dit bericht naar buiten bracht. Daar kun je ook het hele artikel en alle reacties lezen.
Wat mij echter benieuwt, is hoe Coca Cola ermee zou omgaan wanneer er echt fuzz rond dit bericht zou ontstaan . Toen op youtube de explosieve combi Coke Light en Mentos furore maakte, zagen we al hoe moeilijk een gigant als Coke het heeft om in te spelen op onverwachte wendingen. Wat zouden ze nu doen: informeren of toch proberen om het bericht te minimaliseren? Sowieso wordt dit voor vele brands een uitdaging: nu bijvoorbeeld halal voeding stilaan een plaats in de winkelrekken inneemt, is het maar de vraag hoe traditionele merken hierop zullen inspelen. Ik denk in elk geval dat creatief communiceren op inhoudelijke topics de volgende jaren erg actueel wordt. Multiculturaliteit maakt in elk geval dat het doelgroepenvraagstuk er steeds complexer - en interessanter - gaat uitzien.

De kracht van Tinternet

Whateverlife.com is een website die gratis MySpace layouts aanbiedt.

De site, vooral gericht op tienermeisjes, heeft maandelijks 7 miljoen unieke bezoekers en 60 miljoen page views. Dat is meer dan de oplagen van 3 belangrijke tienermagazines (Seventeen, Teen Vogue en Cosmogirl!) samen. In de rankings van Quantcast stond whateverlife.com in juli op nummer 349. Dat is hoger dan americanidol.com, cbs.com en … oprah.com.

De oprichter en CEO van whateverlife.com, Ashley Qualls , is nu 17. Ze startte met webdesign toen ze 9 was, en begon met haar website toen ze 14 was, om haar designwerk te tonen. Toen haar klasvrienden om MySpace layouts vroegen, begon ze die te posten op haar website, met de HTML code erbij om te copypasten. In 2005 kende de site een boom aan bezoekers, en moest Ashley op nieuwe servers uitwijken. Om die te betalen, begon ze met Google AdSense. Op de eerste cheque die Ashley kreeg van Google AdSense stond … 2790 dollar. Ondertussen is Ashley geen nerdy spice meer, maar millionaire spice.

Verhalen als dat van Ashley zijn exponenten van de kracht van het web. Ze tonen ons ook in welke mate de klassieke media hun kracht verliezen bij jonge doelgroepen. En dus ook wat vele grote merken nu al aan het verliezen zijn aan customer lifetime value.


Lees het volledige verhaal in dit artikel op de FastCompany site.

Vraagteken commercial - Volkskrant

Sommige kranten blinken uit in neerkijken op het web. Ze kijken meewarig naar al die gratis informatie en kunnen niet altijd volgen in de snellere verspreiding via het web. Veel oude media zien de nieuwe media nog steeds als concurrenten, een verhaal dat inmiddels al vele decenia blijft opduiken. En toch consumeren we nog steeds media als kranten en film die al meer dan een eeuw meegaan.
Sommige oude media hebben het gelukkig wel begrepen. In België snapten Het Laatste Nieuws en De Standaard al snel dat hun online aanwezigheid hun merk enkel kon versterken. Beide kranten hebben door die houding alvast de slag op het Internet gewonnen: hln.be haalt (volgens de CIM-cijfers) dagelijks 344.000 unieke bezoekers en moet daarmee enkel MSN live en Skynet laten voorgaan. Concurrent Het Nieuwsblad moet het doen met 194.000 bezoekers. Eenzelfde verhaal bij De Standaard, dat vier maal meer bezoekers haalt dan De Morgen. De vroege believers in het web hebben het zich niet beklaagd.
Echt goeie kranten weten natuurlijk dat ze de concurrentie van andere media niet hoeven te vrezen, als ze zich maar voldoende onderscheiden. Bye bye dus aan journalisten die vooral uitblinken in idolatrie (voldoende fanblogs en -sites doen dat veel beter), bye bye dus enkel weergave van feiten: kranten moeten vragen stellen. De Volkskrant heeft dit begrepen en zet er meteen een leuke campagne over op. Een viraaltje op een bedje van guerilla. De making off vind je op www.willenweten.tv Goeie marchandise!

de eerste post

Woeha! We hebben er lang over gesproken maar hier zijn we dan: onze blog. We zijn gepassioneerd door spannende marketing en communicatie, en sturen iedere dag tig mails met links naar elkaar. En toen dachten we: waarom doen we het niet eens op een blog? Uiteraard willen we ook de wereld veroveren via Tinternet, maar voorlopig zullen we u entertainen met nieuwtjes uit de wereld van de marketing, geweldige campagnes, coole producten, en andere zaken waarbij we spontaan de woorden "de max!" in de mond nemen.

START