Artvertising

“Being good in business is the most fascinating kind of art,” verklaarde Andy Warhol ooit, die als een van de eersten art en business met elkaar wist te verzoenen. Takashi Murakami gaat op zijn expo in het Brooklyn Museum (NYC) nog een stapje verder: in het midden van de tentoonstelling staat er plots een shop van Vuitton.

Murakami ontwierp enkele exclusieve tassen voor Vuitton en die zijn daar te koop. Vanaf $ 650. Murakami wist van zichzelf zo'n straf merk te maken dat een fabriekje van 100 man aan de lopende band manga/sado-cute-kunstwerken onder zijn naam produceert die vanaf $ 100.000 verkocht worden. Vuitton vindt zijn fans een interessant doelpubliek en deed er nog een schepje bovenop door het doelpubliek on the spot hun producten aan te bieden. Kunst als medium zoals kranten of het internet, het is weer iets nieuws.
Het is opvallend hoe het succes van kunstenaars hoe langer hoe meer gemeten wordt aan de prijzen van hun werken en niet aan geslaagde tentoonstellingen of de intrensieke waarde van hun werk. Een herkenbare stijl en een duidelijke positionering helpen een kunstenaar al een eind op weg, een beetje PR en buzz doen de rest. Ik ben nu al benieuwd wanneer het eerste marketingbureau opduikt dat bemiddelt tussen artists en advertisers en daarnaast ook art-marketing aanbiedt. Ik gok op een bureau met als baseline "The Art of Marketing/ The Marketing of Art" en mottige acties genre "uw logo in werk X van kunstenaar Y als u nu inschrijft". Of zouden er toch nog markten zijn die zich niet laten marketen?

Zo zien jongensdromen eruit

Guy 'Mr Madonna' Ritchie geeft de aftrap voor de voetbalreclame naar aanleiding van het EK in juni. Het vertelt het verhaal van een Nederlanse amateur die opgemerkt wordt door Arsène Wenger en het zo via Arsenal tot de EK finale schopt. Vele leuke gastoptredens en zeer consumer-gericht. 'Take it to the next level' is het nieuwe verhaal van Nike. Vanavond te zien voor Man U - Barcelona maar hieronder zie je nu al hoe jongensdromen eruit zien:



Ook Adidas zet in op jongensdromen deze zomer. Hun campagne is klassieker van aanpak speelt nog heel erg de sterren zelf uit. Hun campagne heet 'Big dream' en toont ontmoetingen tussen Europa's grootste sterren met de allerkleinste teams. 180Amsterdam levert een hele reeks filmpjes, maar de punten in de wedstrijd Nike - Adidas gaan voor mij toch naar Nike.

retro marchandise

De jaren '80 waren niet alleen geweldig op muziekvlak, ze hebben ook fantastische tv-spots voortgebracht. U kent natuurlijk de 1984-spot van Apple, maar ik herinner me ook nog levendig de spotjes voor Studio Line.

Achteraf gezien eigenlijk hilarisch simpele spotjes, bevolkt door playback-saxofoon-spelende mensen-met-big-hair, maar in combinatie met de Mondriaanstyling van de flesjes was het wel voldoende om van mij als zesjarige een L'Oréal 'brand lover' te maken. En na een paar weken zagen aan de oren van de mama stond er uiteindelijk Studio Line in de badkamerkast, ja, voor "als we gingen eten". Een effect dat de huidige "Zelfs vervormd, uw kapsel komt weer in model" (sic)-affiches in de stations niet meteen zullen hebben, maar kom.

Het tweede spotje, voor de Citroën CX GTI, vind ik ook wel erg straf. Van imagovorming gesproken!

Act local

Mijn nieuwe werkcomputer is franstalig, dus kom ik steeds op de franstalige versie van sites terecht. Gelukkig heeft mappy van zijn site ook een "versie in vlaming", wat dat ook moge zijn. Act local?

Onslaught(er)

Het Onslaught concept blijft rondwaren. Hoeveel reclamebureaus zouden zich in hun brainstormings inmiddels de vraag stellen "en wat als we eens een Dove'ke zouden doen?". De uitvoering van deze vind ik niet echt goed, ze hadden meer met het concept kunnen doen. Ik ben benieuwd of Unilever hierop zal reageren of zich toch in stilte zal hullen.

Dove Onslaught[er] HD
by Films4

in godsnaam

Bettina Geysen en haar VlaamsProgressieven smijten zich op Youtube, o jee o jee. Het resultaat is een soort politica-meets-Jomanda-meets-Star-Trek-videoding. Lachen!

Optima vs Gotham

Laten we het toch nog maar eens over de verkiezingen in de States hebben. Hiernaast staat het kernwoord van Obama's campagne in Comic Sans, Times en Gotham. Deze laatste is het lettertype van zijn hele campagne. Brian Collins noemt dit "inspiring, not threatening". De New York Times bekeek deze Gotham al van dichtbij, maar wijdt nu ook een artikel aan Optima, de font van de McCain campagne.
Natuurlijk moet bij goeie communicatie het hele plaatje kloppen, maar hedentendage wordt communicatie soms geanalyseerd tot het bijna ridikuul is.
"What does Optima say about Senator McCain? Nothing. It probably says more about the designer than anything else. Who, except designers, would judge a candidate by the typeface?" Dat heeft Rudy VanderLans nu eens goed gezegd !

het nieuwe Sony spotje

Jawel! Na de ballenspot, de verfspot en de plasticinespot is er nu ... de schuimspot! Opnieuw een creatie van Fallon London. Mooi, dat wel, maar ik merk toch enige mentale slijtage bij mezelf. Het waaw-effect van die eerste spot is ook wel moeilijk om te evenaren, natuurlijk. Maar enfin. Enjoy:

Praten helpt

Onder het motto "als het goed is, zeggen we het ook": KBC is er wel als de kippen bij om te reageren. De dialoog aangaan met de consument, ze hebben het daar begrepen!

"In uw e-mailbericht van deze middag beschijft u het gedrag van KBC
VIP-genodigden
aan brasserie t'Hemelrijck tijdens de Ronde van Vlaanderen.

Wij bedanken u voor die informatie. Feedback helpt ons immers de kwaliteit
van onze dienstverlening te verbeteren.

"Als de champagne is in de man, is de wijsheid ....."

Toch negeren wij uw opmerking niet, daarom reageren wij ook vandaag nog
opdat u zich niet opzij
gezet zou voelen. Samen met u betreuren wij deze onsportieve reactie.

Wij hopen dat u desondanks toch genoten hebt van Vlaanderens mooiste.

Met vriendelijke groeten"

Shame on you KBC

Er viel dit weekend niet aan te ontsnappen: de Ronde trok door Vlaanderen. Geen plaats om die wedstrijdbeter te beleven dan op de Muur van Geraardsbergen. Ik had me een plaatsje verworven aan de al even legendarische taverne ’t Hemelrijck. ’t Hemelrijck was zondag echter niet toegankelijk. Er hing een groot blad op de deur: “Exclusief voor KBC”, binnenin staan gedekte tafels met daarop KBC-banieren. KBC is hoofdsponsor van de Ronde, het is logisch dat ze maximaal rendement uit die sponsoring willen halen door ermee uit te pakken bij hun medewerkers/ contacten.
Sponsoring levert veel visibiliteit op en is een makkelijke manier om een duidelijke match tussen (het imago van) evenement X en merk Y te maken. Het is echter niet zonder risico’s. En wel daarom:
We keren even terug naar ’t Hemelrijck bovenop de Muur. Zolang de renners daar niet in het vizier zijn, eten de KBC-gasten een stukje vlees, kroketjes en groentekrans, het volk buiten volgt de wedstrijd van ver op enkele tv-schermen of via een radio’tje en keuvelt vooral bij een beker bier. Eens het duidelijk is dat de renners eraan komen, neemt iedereen z’n positie in. Dat is ook het moment waarop de bankdirecteurs en hun relaties ’t Hemelrijck even verlaten. Zij mengen zich onder het volk om dat te aanschouwen en kijken soms zelfs naar de passerende renners. Het meeste aandacht hebben ze echter voor de fles champagne die ze in de hand houden. Die gaat vrolijk van glas tot glas en van mond tot mond. Ja, deze dames en heren slaagden in hun opzet om duidelijk te maken dat zij lekker bubbels drinken. Eens de 10 eerste renners gepasseerd zijn, vluchten ze terug in hun schuiloord om het drinkgelach in de veilige ommuurde omgeving verder te zetten. De wielerfans die voor ’t Hemelrijck staan hebben net een zeer spannende passage gezien en draaien onmiddellijk de hoofden naar ’t Hemelrijck. Binnen hangen immers tv’s en daarop probeert iedereen de zeer spannende laatste 15 kilometer te volgen. De vrienden van KBC hebben intussen nog wat flessen achterover geslagen en vinden er niet beter op dan de blinden van de ramen op dat moment naar beneden te doen, zodat het verzamelde gepeupel de ontknoping niet verder kan volgen. Lachen! Even komen ze met een grote smile turen naar de verontwaardigde reacties van het plebs buiten. Datzelfde plebs slaat dan maar op de ramen totdat een heldere geest de blinden uiteindelijk toch omhoog doet.
Einde van de anecdote. Ik vraag me af hoe groot de merkschade van een dergelijk evenement zou kunnen zijn. Qua interne PR was dit duidelijk een voltreffer, het is echter maar de vraag of KBC hier even goed scoort bij z’n klanten die moeten vaststellen dat hun bankiers zich gedragen als negentiende-eeuwse baronnen. Bovendien wordt de irritatie rond het gedrag van VIP’s op dergelijke evenementen steed groter.
Als rekeninghouder bij KBC kunnen ze van mij alvast een mailtje verwachten. Benieuwd of ze menen dat praten helpt...

Bollywood meets sensibilisering

Swingend, uit India. (via de geweldige blog Osocio):

Grafici nemen wraak

Grafisch ontwerp, dat is een vak. Alleen denken mensen vaak dat het nogal vanzelf gaat. En dat een logo best in een half uur gemaakt kan worden. Dat dacht het Duitse bedrijf Burkert Bareiss Development ook, toen het op een forum een wedstrijd organiseerde om een nieuw logo te ontwerpen. Wie wint, zou 150 euro krijgen, de tweede 50 euro. Maar dat was buiten de designers op het forum gerekend. Die reageerden 'op gepaste wijze', zegmaar. Met goedkoop design. Inclusief Comic Sans, regenboogjes, spelfouten, foute dégradés, WordArt en meer van dattum. Hilarisch!

De hele discussie en nog meer vet lelijke logo's hier.

URL's zijn uit

Japan is een raar land. Een land dat zowel geisha's als manga voortbrengt. Fascinerend. Maar het is ook een land dat op vele vlakken trendsettend is. En wat blijkt nu? Dat in Japanse reclame minder en minder URL's geplaatst worden, maar in de plaats daarvan een zoekbox met de trefwoorden waar je op moet zoeken. Dat noem ik nu eens ontvangergericht communiceren.

Dus, merken aller lande: pimpen die search engine optimalisatie van uw site!

(Gevonden opCabel's blog lol.)