Er viel dit weekend niet aan te ontsnappen: de Ronde trok door Vlaanderen. Geen plaats om die wedstrijdbeter te beleven dan op de Muur van Geraardsbergen. Ik had me een plaatsje verworven aan de al even legendarische taverne ’t Hemelrijck. ’t Hemelrijck was zondag echter niet toegankelijk. Er hing een groot blad op de deur: “Exclusief voor KBC”, binnenin staan gedekte tafels met daarop KBC-banieren. KBC is hoofdsponsor van de Ronde, het is logisch dat ze maximaal rendement uit die sponsoring willen halen door ermee uit te pakken bij hun medewerkers/ contacten.
Sponsoring levert veel visibiliteit op en is een makkelijke manier om een duidelijke match tussen (het imago van) evenement X en merk Y te maken. Het is echter niet zonder risico’s. En wel daarom:
We keren even terug naar ’t Hemelrijck bovenop de Muur. Zolang de renners daar niet in het vizier zijn, eten de KBC-gasten een stukje vlees, kroketjes en groentekrans, het volk buiten volgt de wedstrijd van ver op enkele tv-schermen of via een radio’tje en keuvelt vooral bij een beker bier. Eens het duidelijk is dat de renners eraan komen, neemt iedereen z’n positie in. Dat is ook het moment waarop de bankdirecteurs en hun relaties ’t Hemelrijck even verlaten. Zij mengen zich onder het volk om dat te aanschouwen en kijken soms zelfs naar de passerende renners. Het meeste aandacht hebben ze echter voor de fles champagne die ze in de hand houden. Die gaat vrolijk van glas tot glas en van mond tot mond. Ja, deze dames en heren slaagden in hun opzet om duidelijk te maken dat zij lekker bubbels drinken. Eens de 10 eerste renners gepasseerd zijn, vluchten ze terug in hun schuiloord om het drinkgelach in de veilige ommuurde omgeving verder te zetten. De wielerfans die voor ’t Hemelrijck staan hebben net een zeer spannende passage gezien en draaien onmiddellijk de hoofden naar ’t Hemelrijck. Binnen hangen immers tv’s en daarop probeert iedereen de zeer spannende laatste 15 kilometer te volgen. De vrienden van KBC hebben intussen nog wat flessen achterover geslagen en vinden er niet beter op dan de blinden van de ramen op dat moment naar beneden te doen, zodat het verzamelde gepeupel de ontknoping niet verder kan volgen. Lachen! Even komen ze met een grote smile turen naar de verontwaardigde reacties van het plebs buiten. Datzelfde plebs slaat dan maar op de ramen totdat een heldere geest de blinden uiteindelijk toch omhoog doet.
Einde van de anecdote. Ik vraag me af hoe groot de merkschade van een dergelijk evenement zou kunnen zijn. Qua interne PR was dit duidelijk een voltreffer, het is echter maar de vraag of KBC hier even goed scoort bij z’n klanten die moeten vaststellen dat hun bankiers zich gedragen als negentiende-eeuwse baronnen. Bovendien wordt de irritatie rond het gedrag van VIP’s op dergelijke evenementen steed groter.
Als rekeninghouder bij KBC kunnen ze van mij alvast een mailtje verwachten. Benieuwd of ze menen dat praten helpt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten